ในการออกอากาศวิทยุโทรทัศน์ระบบ UHF มีช่วงเลขประจำช่องระหว่างช่อง 14 - 83 (470-890 MHz)

ส่วนในประเทศไทย มีช่องสัญญาณอยู่ที่ช่อง 21 - 69 แต่ในกรณีช่อง 21 - 25 และ 61 - 69 กรมไปรษณีย์โทรเลข (ปัจจุบันถูกเปลี่ยนมาเป็น สำนักงาน กสทช.) ได้สงวนช่องสัญญาณไว้ดังกล่าว เพื่อใช้ในระบบการสื่อสารทางโทรศัพท์มือถือ ระบบ Cellular Mobile System จึงทำให้ประเทศไทย สามารถใช้ช่องสัญญาณไว้ตั้งแต่ที่ 26 - 60 เพื่อออกอากาศส่งทางวิทยุโทรทัศน์เท่านั้น จนกระทั่งในปี 2562 เป็นต้นมา สำนักงาน กสทช. ได้ทำการปรับเปลี่ยนการใช้งานระบบ UHF สำหรับการออกอากาศโทรทัศน์ภาคพื้นดินในระบบดิจิตอล โดยให้ดำเนินการออกอากาศโดยปรับลดไปยังช่องความถี่ที่ต่ำลงกว่าเดิมนับตั้งแต่ช่องที่ 21 - 48 ทั้งนี้ เนื่องจากจะต้องนำคลื่นความถี่ 700 MHz เป็นต้นไป จัดสรรและมอบให้แก่ผู้ประกอบกิจการโทรคมนาคมรายต่างๆ เพื่อให้นำไปใช้และให้บริการเครือข่ายการสื่อสาร 5G ซึ่งจะได้มีการเริ่มทดลองและให้บริการจริงตั้งแต่ปลายปี 2563

ตัวอย่างการใช้ระบบ UHF ในประเทศไทย

สำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรี (สปน.) เริ่มดำเนินโครงการ สถานีโทรทัศน์ระบบ UHF เมื่อปี 2538 โดยมีการเปิดประมูลรับสัมปทาน เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2538 โดย กลุ่มสยามทีวีแอนด์คอมมิวนิเคชั่น (แปรรูปเป็น บริษัท สยามอินโฟเทนเมนท์ จำกัด เมื่อได้รับอนุมัติสัมปทานแล้ว และเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัท ไอทีวี จำกัด (มหาชน) เมื่อวันที่ 2 พฤศจิกายน 2541) เป็นผู้ได้รับอนุมัติสัมปทานดังกล่าว โดยใช้ชื่อสถานีว่า สถานีโทรทัศน์ไอทีวี นับเป็นสถานีโทรทัศน์ระบบ UHF แห่งแรกของประเทศไทย ออกอากาศทางช่อง 26 และเปลี่ยนมาเป็นช่อง 29 ในภายหลัง โดยมีอายุสัมปทาน 30 ปี เริ่มต้นออกอากาศอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม 2539 และได้เปลี่ยนชื่อเป็น สถานีโทรทัศน์ทีไอทีวี ในวันที่ 8 มีนาคม 2550 และ สถานีโทรทัศน์ไทยพีบีเอส ตามลำดับในวันที่ 15 มกราคม 2551

ราวปลายปี 2546 คณะกรรมการกิจการกระจายเสียงและกิจการโทรทัศน์แห่งชาติ (กกช.) ในขณะนั้น อนุมัติให้จัดสรรคลื่นความถี่ในระบบ UHF แก่สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 เพื่อใช้ออกอากาศทดแทนคลื่นความถี่เดิม (VHF-Low Band ทางช่อง 3) เป็นจำนวน 5 ช่องสัญญาณ โดยช่อง 3 ได้ทำการออกอากาศในระบบ UHF ทางช่อง 32 ตั้งแต่วันที่ 25 มีนาคม 2548 เวลา 09:39 น. และยุติการออกอากาศในระบบ VHF-Low Band เป็นการถาวรในวันที่ 1 กรกฎาคม 2550